Als zwangere wil je jezelf baden in alles wat met zwangerschap te maken heeft. Alle informatie zuig je als een spons op, continu verlangend naar meer. Daarom had ik als zwangere drie zwangerschapsapps op mijn telefoon, ontving ik wekelijks nieuwsbrieven over de voortgang van mijn zwangerschap en verslond ik diverse tijdschriften en boeken over zwanger zijn. Op een gegeven moment zag ik een constante lijn in de informatie die ik tot mij nam: er kwamen wel heel veel artikelen met dezelfde soort strekkingen voorbij. Één onderwerp waar ik echt heel vaak mee geconfronteerd werd was zwangerschapskwaaltjes. Stop alle zwangeren in een hokje en dan krijg je een groep die allemaal dezelfde symptomen vertonen. Of toch niet…
- Zwangerschapskilo’s
Ja, het is normaal dat je aankomt tijdens je zwangerschap. Niet alleen komt er aan het einde van je zwangerschap een baby van een aantal kilo uit je buik, ook de placenta en het vruchtwater geven je extra gewicht. Daarnaast slaat je lichaam extra vet op ter voorbereiding op borstvoeding. Je baarmoeder groeit, je borsten groeien en je lichaam maakt extra bloed aan. Allemaal extra gewicht. Maar niet bij iedereen blijven die kilo’s eraan plakken na de zwangerschap. Ik kwam tijdens mijn zwangerschap ongeveer 11 kilo aan. Uiteindelijk kreeg ik een baby van bijna 4 kilo en verloor ik tijdens de bevalling veel bloed. Toen ik een week later weer enigszins kon staan en op de weegschaal stapte, woog ik weer exact hetzelfde als voor mijn zwangerschap. En nu na 11 maanden borstvoeding kan ik stellen dat ik inderdaad de kleding van voor mijn zwangerschap niet meer pas: al mijn broeken zijn te groot. De babyvetjes van Jessa komen duidelijk van mijn heupen af 😉
- Vreetbuien
Tijdens mijn zwangerschap had ik geen vreetbuien en at ik ook niet meer dan dat ik normaal deed. Dit tot grote teleurstelling van mijn collega’s, die bij mijn zwangerschapsaankondiging al verlangend uitkeken naar de bergen koekjes die we met zijn allen (zij natuurlijk uit solidariteit naar mij toe) zouden gaan opeten. Helaas.
- Zwangerschapsmasker
Ik raakte zwanger in januari en was uitgerekend in oktober. De hele zomer was ik dus zwanger, en als groot fan van de zon kon ik de gedachte niet verdragen dat ik nog geen teen in de zon mocht steken met het risico op zwangerschapsmasker. Onder het motto ‘living on the edge’ lag ik in de zomer toch echt regelmatig in de zon (wel met een handdoek over mijn buik, omdat ik bang was dat mijn baby anders gekookt zou worden..). Ik heb er niets aan overgehouden. Waarmee ik natuurlijk niet wil zeggen dat het zwangerschapsmasker één grote leugen is. Het is niet gegarandeerd dat je het niet krijgt, maar ook niet gegarandeerd dat je het wél krijgt.
- Vaak plassen
Misschien is mijn blaas gemaakt van ijzer, maar ik zat als zwangere dus echt niet elk kwartier op de wc. Aan het einde van mijn zwangerschap kreeg ik wel steeds meer het idee dat de baby mijn blaas als springkussen gebruikte, maar de poort naar buiten kon ik toch nog goed dicht houden. Tena Lady hoeft dus niet per se op je zwangerschapsuitzetlijst te staan.
- Striae
Dit was één van mijn grootste angsten: een buik vol tijgerstrepen na mijn zwangerschap. In de pubertijd heb ik een groeispurt gehad waardoor er op mijn bovenbenen al aardig wat striae zit. Ik hoefde er echt niet nog meer bij. Gelukkig ben ik er zonder strepen vanaf gekomen. Ik hoop dat dat bij een eventuele volgende zwangerschap ook weer zo is..
Zwangerschap is niet een en al glamour en er zijn dus ook veelvoorkomende kwaaltjes waar ik wél last van had. Daarover later meer!
Bewaren
Bewaren